Addis Abeba - po amharsku "Nowy Kwiat", największe miasto Etiopii i zarazem stolica kraju położone jest na wysokości ok. 2400 m n.p.m. na Wyżynie Abisyńskiej, u podnóża wygasłego wulkanu Entoto. Miasto założył w 1887 roku cesarz Menelik II jako prezent dla swojej żony Taitu Betul. Miejsce na miasto wybrała cesarzowa, a była to wówczas pustynna i słoneczna równina, słynąca z gorących źródeł siarkowych, znakomitych na cerę.
W krótkim okresie teren ten zalesiono eukaliptusami sprowadzonymi z Australii. W roku 1889 Addis Abeba została stolicą państwa. W 1896 roku miało tu miejsce podpisanie traktatu pokojowego po zwycięskiej wojnie z Włochami. W latach 1936-1941 miasto było okupowane przez wojska włoskie - pełniło funkcję stolicy Włoskiej Afryki Wschodniej, a w roku 1963 podpisano Kartę Organizacji Jedności Afrykańskiej.
Addis Abeba w odróżnieniu od większości innych stolic na tym kontynencie nie ma korzeni z czasów kolonialnych, a jest prawdziwą ostatnią sukcesorką Abisyńskiego Imperium mającego swoje początki w przedchrześcijańskim Axum. Z powodu czysto afrykańskiego charakteru miasto przypomina Europejczykowi raczej wieś (często jest zwana "największą wsią Afryki") niż stolicę ogromnego państwa, ale nie zupełnie nie przeszkadza to w odbiorze specyfiki tego miasta czy Etiopii. Po prostu tak tu jest.
Addis Abeba jest głównym ośrodkiem handlowo-przemysłowym (rzemiosło, drobny przemysł: spożywczy, metalowy, produkcja materiałów budowlanych) i kulturalnym Etiopii. Wokół nowoczesnych dzielnic śródmieścia w stylu włoskim rozlokowały się liczne osiedla nędzy.