Park Narodowy Królowej Elżbiety (Queen Elisabeth National Park) założony w 1952 roku o powierzchni 1978 km2 jest malowniczo położony na dnie doliny między jeziorem Edwarda i jeziorem Jerzego, które łączy kanał Kazinga a występuje tam 95 gatunków ssaków i 612 niezwykłych gatunków ptaków.
Czterdzieści lat temu, Douglas Wilocks opisał różne procesy, które doprowadziły do powstania tego parku w. 30 mil na północ niebieskie Rwenzori eksplodowały w złożone, wystrzępione masy gór, długości 60 mil i 40 mil szerokości. Patrząc na nie pod pewnym kątem wydaje się, że można ich dotknąć. Wzdłuż jez. Edwarda na zachód, wznoszą się w Kongo wzgórza Mitumbe, z daleka również wydają się być niebieskie, ale z bliska zielone, zalesione, urwiste, nieprzyjazne i uosabiające ciemność Afryki. Wschodnie granice tego parku są zaznaczone przez spokojną, zieloną skarpę zachodniej części ryftu doliny. Między górami, wzgórzami i jeziorami rozciąga się bezkresna sawanna, z charakterystycznym, rzadko spotykanym gdzie indziej, ciągle powtarzającym się motywem wilczomlecza drzewiastego o rozłożystych ramionach swoim kształtem przypominającym kandelabr.
Park tworzy część rozległego systemu chronionych terenów - Rezerwaty Kigezi (265 km2), Kyambura (154 km2), Rezerwat lasów Kalinzu, Narodowy Park Kibale (766 km2) oraz w sąsiadującym DRC, Park Narodowy Virunga (2000 km2). Narodowy Park Gór Rwenzori leży parę kilometrów dalej na północ.
Dramatyczną scenerię parku tworzą górami będące tłem dla parku. Park leży na dnie doliny, w której znajduje się kanał Kazinga i wznosi się do wysokości 1390 m n.p.m. przy kraterze wulkanu. Niska wysokość nad poziomem morza i jego lokalizacja dokładnie na równiku oznacza, że temperatura może być wysoka, rosnąc z minimum 18 stopni Celsjusza aż do 28 stopni. Od marca do maja i od września do listopada spada tu do 1250 mm deszczu.