Iquique leży u stóp Kordyliery Nadbrzeżnej, w odległości 1853 km na północ od Santiago i 315 km na południe od Ariki. Ma bardzo ciekawe położenie - kilometr od linii brzegowej wznosi się około pięćsetmetrowa bardzo stroma, piaszysta, skarpa, która ciągnie się wzdłuż oceanu. Główna cześć miasta wciśnięta jest miedzy Pacyfik, a skarpę, na której nic nie rośnie. Wyżej rozciąga się płaskowyż i dalsza cześć miasta. Na góre biegnie tylko jedna dobra asfaltowa droga, a cala skarpa poprzecinana jest tysiącami ścieżek wydeptanymi przez ludzi chcących skrócić sobie drogę.
Miasto zostało założone w XVI wieku i było skromna osadą do XIX w., kiedy to rozpoczął się gwałtowny rozwój górnictwa. Wtedy królowie saletry pobudowali tu swoje pałace, a władze sprowadziły rurociągiem wodę pitną z Andów.
Efekty tej gwałtownej prosperity widać na głównym placu miasta - Plaza de Armas, ozdobionym wiktoriańską wieżą zegarową i teatrem z koryncką kolumnadą.
Obecnie port Iquique (140 tys. mieszkańców) jest jednym z największych eksporterów mączki rybnej na świecie, a nowoczesne wolnocłowe centrum handlowe (zona franca) jeszcze wzmacnia pozycję gospodarczą miasta. W mieście dzięki prowizorycznej drewnianej zabudowie, barom dla marynarzy i tętniącym życiem ulicom zachowała się specyficzna XIX-wieczna atmosfera.
Większość Chilijczyków przyjeżdża do Iquique , a wielu się tu przeprowadziło , ze względu na ogromne centrum handlowe oferujące towary importowane. Na całej swej długości Tarapacá wraz z przyległościami zamieniona została w strefę wolnocłową zwaną potocznie zofri (od zona franca). Dzięki niej Iquique ma najniższy poziom bezrobocia w kraju.
W leżącym nad Oceanem Spokojnym mieście często mają miejsce trzęsienia ziemi. Piękne plaże z drobnym białym piaskiem są idealne są zarówno dla amatorów opalania jak i pływania w oceanie. Uprawia się tu także surfing i lata na lotniach.