• nowe-1.jpg
  • nowe-3.jpg
  • nowe-5.jpg
  • nowe-10.jpg
  • nowe-14.jpg
  • nowe-22.jpg
  • nowe-23.jpg
  • nowe-25.jpg
  • nowe-27.jpg
  • nowe-28.jpg
  • nowe-31.jpg
  • nowe-37.jpg
  • nowe-38.jpg
  • nowe-41.jpg
  • nowe-43.jpg
  • nowe-45.jpg
  • nowe-48.jpg
  • super-foto-5.jpg
  • super-foto-6.jpg
  • super-foto-7.jpg
Image

Dawna stolica Indonezji leży u podnóża wulkanu Merapi, liczy 412 tys. mieszkańców. Miasto założone w 1755. Bez wątpienia warto udać się do pierwszej stolicy Indonezji - Yogyakarty. Yogya (nazwa potoczna) jest o wiele piękniejszym miastem niż Dżakarta, pełna zabytków i świątyń. Atrakcję stanowi Kraton-pałac sułtana zbudowany w 1755-56. Kraton stanowi przykład klasycznej architektury jawajskiego dworu cesarskiego. Oprócz pałacu warto też odwiedzić Sambisari - hinduistyczną świątynię poświęconą bogu Siwa, ptasi targ i znajdujące się w pobliżu monumentalne świątynie buddyjskie - Borobudur i Prambanan. Oprócz świątyń koniecznie trzeba odwiedzić jedną z wielu wytwórni batiku.

Image

Indonezja jest słynna z tkaniny zwanej batik. Jest to tkanina bawełniana, pokryta zróżnicowanym dwu- lub wielobarwnym wzorem. Proces tworzenia batiku polega na rozrysowaniu wzorów na materiale przy pomocy płynnego wosku, a następnie nadaniu odpowiednich kolorów poprzez zanurzanie w barwnikach. Wzory uzyskuje się dzięki temu, że barwnik zmienia kolor tkaniny jedynie w miejscach nie pokrytych woskiem. Następnie wosk jest usuwany. Proces nakładania, barwienia i usuwania wosku jest powtarzany kilkakrotnie, dzięki czemu uzyskuje się skomplikowane i niepowtarzalne wzory. Do aplikacji wosku służy narzędzie zwane tjanting (bambus połączony z lejkami) oraz tjap (mosiężne stemple). Tjanting jest metodą starszą i bardziej cenioną niż technika tjap.

Image
Image